بسمه تعالی

 محرم سال1432 برابر با اذرماه 1390 به دعوت رایزنی علمی ایران در اروپای شرقی عازم کشور مجارستان هستم کشوری که در قلب اروپا واقع شده و برخی به ان عنوان پاریس اروپای مرکزی لقب داده اند، بدلیل انکه پرواز مستقیم به بوداپست نداریم از مسیر وین بلیط تهیه کرده بودم ، ساعت پرواز من به وین روز جمعه ساعت 45/3 دقیقه بامداد دوم دسامبراست خط پروازی اتریش لاین است و پرواز من حدود 5/4ساعت به وین بود تفاوت ساعت ایران با اتریش حدود دو ساعت نیم ایران جلوتر است و از وین به بوداپست ساعت 9 صبح پرواز داشتم که با تاخیر نیم ساعته ساعت 11 به بوداپست رسیدم  از طرف سفارت دو نفر از دوستان به استقبال امده بودند فاصله فرودگاه تا شهر حدود بیست دقیقه طول کشید هوا مه الود و کمی برفی است ،در محل سفارت جناب اقای بنی هاشمی سفیر محترم جمهوری اسلامی منتظرم بود بعد از خوش و بش و تعارفات مقداری در رابطه با وضعیت مجارستان  و تاریخچه تاسیس سفارت ایران از زمان پهلوی دوم به بعد و وضع فعلی و تعداد ایرانیان مقیم صحبت کردیم که قبل از نوشتن خاطرات این سفر بهتر است ابتدا اشنائی اجمالی با کشور مجارستان از لحاظ تاریخی و جغرافیائی داشته باشیم و بعد در خصوص گذران اوقات در دیار مجارها چند کلامی بنویسم

کشور مجارستان در مرکز اروپا در مجاورت کشورهای اتریش،رومانی،صربستان،اسلواکی واقع شده است از لحاظ مساحت به اندازه استان سمنان و جمعیت آن در حال حاضر  حدود 10 میلیون  نفر است از لحاظ تاریخی مجارستان را مجارها که هفت طایفه آسیایی بودند تاسیس نمودند و در قرن 14 پیش از میلاد، قسمت غرب مجارستان  به عنوان قسمتی از امپراطوری روم شناخته می شد ولی مجارستان شرقی هرگز جزء امپراطوری روم نبوده و قسمت وسیعی از آن درتملک توتونی ها و آسیایی ها بوده است در 896 میلادی منطقه هنگری توسط مجارها Magyars تصرف و اشغال شد و یک نظام پادشاهی در این ناحیه تشکیل شد.آیین مسیحیت در بین سالهای 977 تا 1038 میلادی در منطقه استفن ( Stephen ) مجارستان گسترش یافت و رفته رفته همه مجارستان را در بر گرفت. در تهاجم ویرانگر مغولان در سال 1241 میلادی به مجارستان، نیمی از مردم این منطقه قتل عام شدند در سال 1389 و با حمله ترکان به مجارستان به اشغال ترکان درامد ، ترکان عثمانی تا 100 سال بعد کل منطقه بالکان و شرق اروپا را در اختیار خودداشتند. در سال 1526 درجنگ بین ارتش مجارستان و عثمانی ها ، عثمانی ها شکست خوردندوجنگ مجارها و عثمانی ها سرانجام با انعقادپیمانی در سال 1699 خاتمه یافت وپس از آن نواحی غربی و شمالی مجارستان حکومت هاپسبورگ ( Hapsburg ) یعنی پادشاهان اتریش را پذیرفته واز اشغال عثمانی ها رهایی یافتند. در سال 1867 میلادی حکومت های اتریش و مجارستان باهم متحد و سپس ادغام شده و دولت " اتریش - مجارستان " را شکل دادند. این پادشاهی در طی جنگ جهانی اول توسط قدرت های مرکزی اروپا از هم گسسته شد. یک نظام جمهوری کوتاه مدت در سال 1918 در مجارستان به وجود آمد ولی بیش از 8 ماه دوام نیافت، در سال 1919 رهبر کمونیست های رومانی بنامبلاکُنBelakunبا حمله به مجارستان واشغال بوداپست یک حکومت کمونیستی بی نظم را در مجارستان پایه گذاری کرد. در جریان جنگ جهانی دوم، مجارستان متحد آلمان در این جنگ بود. به دنبال حمله نازی ها به شوروی در 22ژوئن1941میلادی، مجارستان از متجاوزان به شوروی که آلمان ها بودند حمایت کرد ولی با شکست آلمان ها در جبهه شرق از متفقین، در می 1943 از این حمایت صرف نظر کرد. آلمان ها مجدداً در سپتامبر1943 برای بقا در جریان جنگ، مجارستان را اشغال کردند و یک رژیم دست نشانده در این کشور برقرار کردند. با شکست آلمان ها در جنگ جهانی دوم، رژیم دست نشانده آنهادر مجارستان نیز بین سالهای 1944 تا1945 توسط شوروی از قدرت ساقط شد. به موجب پیمان پاریس که در سال1947 بسته شد، مجارستان بایستی ازکلیه قلمرو خود که در جریان جنگ جهانی دوم به دست آورده بود صرف نظر می کرد،همچنین مجارستان به پرداخت 300 میلیون دلار غرامت به شوروی، چکسلواکی و یوگسلاوی محکوم شد  در سال 1948 حزب کمونیست با پشتیبانی نیروهای شوروی در مجارستان قدرت را در دست گرفت و یک مدل و کپی از حکومت شوروی در مجارستان حاکم شد. در سال1956 قیام های مردمی به اوج خود رسید، در قیام معروف 23اکتبر1956 ضد کمونیستی مردم مجارستان،قیام مردم به خاک و خون کشیده شد و کماکان حکومت کمونیستی در مجارستان پایدارماندولی سرانجام در سال1989 حکومت کمونیست مجارستان فروپاشید. پس از آن در اکتبر1989 قانون اساسی اصلاح شد و یک نظام چند حزبی در مجارستان روی کار آمد و آخرین نیروهای شوروی درژوئن1991، مجارستان را ترک کردند و به 47 سال حضور نظامی در مجارستان پایان دادند . در آوریل1999 مجارستان به ناتو پیوست و در می 2004 به عضویت اتحادیه اروپادرآمد.  از نظر تقسیمات کشوری مجارستان دارای 19 استان است و از نظر دینی  حدود 50 درصد مردم مجارستان کاتولیک، 20 درصد مسیحی غیرکاتولیک و 20درصدتحت تاثیر سابقه کمونیسم بی دین و 10 درصد سایر ادیان می باشند زبان مجاری نیز زبان رسمی و واحدپول مجارستان، فورینت FORINT نام دارد و هنوز وارد حوزه یورو نشده است.

 

 بوداپست پایتخت زیبای مجارستان
با برنامه ریزی که با سفیرمحترم ایران داشتیم قرار شد مدت یک هفته متناسب با ایام محرم در بوداپست باشم و برای دانشجویان ایرانی برنامه داشته باشم به گفته ایشان در حال حاضر حدود سه هزار دانشجوی ایرانی در مجارستان در حال تحصیل هستند که نیمی از انها در رشته های پزشکی و مرتبط با ان فعالیت دارند تعداد ایرانیان مقیم بسیار کم است زیرا ایرانیان در گذشته بیشتر ترجیح می داده اند بجای مجارستان به اتریش  بروند ، در دوران کمونیستی هم که جذابیتی برای مهاجرت به این کشور وجود نداشته است و کسی این کشور را برای اقامت انتخاب نمی کرده است  بطور پراکنده اطلاعاتی که از وضعیت مجارستان بدست اوردم در حال حاضر شرایط برای ارتباط ایرانیان با مجارستان بسیار خوب است و شاید در مجموعه کشورهای اتحادیه اروپا استثنائی است زیرا مجارها به ما ایرانیان بسیار علاقمند هستند و حتی بر اساس برخی ذهنیات از هفت قبیله ای که این کشور را تاسیس نموده اند یک طایفه ایرانی بوده و لذا از این جهت احساس قرابت زیادی با ما دارند در گفتگوئی که شخصا با یکی از اساتید دانشگاه داشتم به هم نژادی با ایرانیان تصریح و مدعی بود در این زمینه تحقیق نموده است از لحاظ فرهنگی دوست دارند با ما تعامل داشته باشند با چند شهر ایران بخصوص شهر یزد سند خواهرخواندگی امضا کرده اند و از نظر اقتصادی نیز مایلند که ایرانیان بیشتر مشارکت اقتصادی داشته باشند طبق اطلاعات موجود یهودیان   بهترین استفاده را از این کشور نموده اند و کارتل های یهودی تقریبا بخش اعظم اقتصاد مجارستان را در دست گرفته اند و نفوذ بسیاری بر امور سیاسی اقتصادی انها پیدا کرده اند شاید به همین دلیل است که روحیه ضد اسرائیلی تا حدودی در این کشور رشد کرده و نگاه به ایران نیز علاوه بر علقه های تاریخی پیش گفته بی تاثیر از ان نیست

اولین شب مراسم عزاداری محرم جمعیت کمتری امده اند ولی این نقیصه در شبهای بعد مرتفع شد و در مجموع هر شب حدود 150 الی 200 نفر در مراسم شرکت می نمودند که الحمدلله استقبال از مباحث خوب بود و تشکر بسیاری از دانشجویان و مستمعان مرا قانع کرد که بحث هایم برایشان جالب بوده است  روز یکشنبه بعد از دو روز بارندگی تصمیم گرفتم سری به شهر بزنم به اتفاق یکی از دوستان گشتی در بوداپست زدیم تا این پاریس اروپای مرکزی را بهتر ببینم تا فراتر از دیدن از تجربه دیدن چیزی برای اموختن پیدا کنم  شهر  بوداپست Budapest بوداپست ششمين شهر بزرگ اتحادية اروپا با قدمتي 3 هزار ساله و با جمعيتي حدود 2 ميليون نفر، قلب اروپا محسوب مي گردد. شهري سرسبز با خيابانها عريض و ساختمانهاي مجلل و زيبا که بیشتر مرا بیاد ساختار شهری مسکو می اندازد که دارای خیابان های بسیار عریض و برامده از عقل و فکر اینده نگری طراحان و مدیران شهری ان بوده است ضمن انکه ظاهرا چیزی که برای مدیران و شهرداران این شهر ودیگر شهرهای اروپائی که دیده ام مانند پاریس مهم است انست که انسانها حتی از دیدن خیابانها و ساختمانهای شهر هم لذت ببرند چیزی که متاسفانه در ساختار شهرسازی ما کمتر مورد توجه قرار گرفته و گاهی انسان فکر می کند که در مدیریت شهری مثل تهران  و برخی شهرهای دیگرمان کار از کار گذشته  و در قسمت هایی از شهر بخصوص بافت های قدیمی امیدی به اصلاح نیست زیرا باید بسیاری از شهرهای ما راکاملا زیرو رو کرد و دوباره از نو با معماری و طراحی حساب شده ساخت  شهربوداپست از دو قسم مجزا تشکیل شده و رودخانه زیبای دانوب ان را به دو بخش بودا و پست تقسیم کرده است . این دو بخش توسط هشت پل به یکدیگر مربوط می‌شوند  سیستم حمل و نقل شهر بسیار مدرن است و علاوه بر تاکسی و اتوبوس ، خط مترو که بعد از متروی لندن قدیمیترین متروی جهان است و خط تراموا که در زبان مجاری به ان ویلاموش می گویند مسافرین را جابجا می نمایند و خیابان های بگونه ای طراحی شد که نشان از یک دید بلند و اینده نگر مدیریت شهری صاحب منصبان بوده است  ابتدا از بلوار Andrassy که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است دیدن کردیم "آندراشی" دو کیلومتر طول دارد و مرکز شهر را به میدان قهرمانان وصل می کند. این بلوار برای بوداپست مثل شانزه لیزه است برای پاریس. بلواری پهن با دو گذر فرعی در طرفین که پیشترها برای اسب و کالسکه مورد استفاده قرار می گرفته است. سپس ازکلیسای جامع بوداپست تحت عنوان سن استفان دیدن کردیم
کلیسای جامع سن استفان در خیابانی با همین نام  قرار دارد این کلیسا به سبک رومی در سال 1845 ساخته شده است، در حملات اقوام مختلف و بخصوص در طول جنگ جهانی دوم صدمات بسیاری دیده که مورد بازسازی قرار گرفته و در حال حاضر یکی از بارزترین اثار توریستی بوداپست محسوب می گردد نکته قابل توجه در مورد این اثر تاریخی انست که این کلیسا  به یاد اولین شاه مسیحی مجارها در سال ۱۰۰۰میلادی بنا شده است انگونه که مجارها اعتقاد دارند استفان مسیحی نبود، اما پاپ خوابی دید که در آن جبرئیل از پاپ خواست برای استفان تاجی بفرستد. پاپ این کار را کرد، و استفان ان را پذیرفت و به تبع ان مجارستان مسیحی شد. مجارها بعد از فوت سنت استفان، دست راست او را که نماد فرمان های مقدسی است که داده است، بریدند و مومیایی نمودند. این دست  که هزار سال از ان می گذرد به شکل مومیائی در داخل کلیسای کوچکتری در انتهای کلیسا ی اصلی  برای بازدید قرار داده شده است که در دیدار اولیه چون اطلاع از ان نداشتم دنبال ان نبودم بعدا وقتی اطلاع یافتم مجددا به ان کلیسا امدم تا این اثر مومیائی را ببینم انچه مرا به تامل در ان لحظه  مخصوصا درمناسبت ایام محرم وا داشت این بود که مردم مجار به بهانه قدر نهادن به شخصیتی که در هدایت معنوی انها نقش داشته و به نماد تشکر ، هزار سال است دست ناجی خود را با احترام داخل یک ویترین زیبا و مقدس نگهداری می کنند اما فریاد وا اسفاه  از دنائت کوفیان بی وفا  ورذالت دودمان اموی که در روز عاشورا دستان علمدار کربلا  را با خصم وکینه از تن جدا نمودند و برای جنایات هایی که نسبت به خاندان اهل بیت انجام دادند جشن گرفتند

پس از دیدن کلیسا به منطقه دانوب رفتیم و از پل زیبای زچني‌لانچيد که به ان پل لنس می گویند دیدن کردیم  اين پل اولين و مشهورترين پل بوداپست است که بنام طراح و سازنده ان ملقب شده است  این پل در سال۱۸۴۸ تكميل شده و طي جنگ دوم جهاني آسيب‌هاي بسياري ديده، اما پس از تعمير و بازسازي در نوامبر۱۹۴۹ دوباره افتتاح شد. در کنار دانوب و در منطقه بودا مناطق مرتفع و زیبایی وجود دارد که از بلندی ان قشنگی بوداپست رخ می نماید یکی از اماکن توریستی بوداپست که در همین منطقه مرتفع واقع شده  كاخ سلطنتي يا بودا واري پالوتا است اين كاخ مرمرين عظيم پس از حملة تركها در سال 1214 بناشد و بعدها به محل اقامت پادشاهان مجارستان وخاندان سلطنتي تبديل گردید. اين مجموعة عظيم امروز به سه موزة مجزا تفكيك شده است: موزة تاريخ بوداپست: در بخش جنوبي كاخ واقع است كه پيشينه و تاريخ اين شهر را از زمان آزادي از ترك ها در سال 1686 تا دهة نود قرن گذشته به تصوير مي كشد. موزة لودويك در يال شمالي كاخ قرار گرفته است که شامل نقاشي هنرمندان اروپاي شرقي در كنار تنديس هاي زيبا كه بيشتر به دورة 50 سالة حضور كمونيست مرتبط است  و موزة ملي مجارستان که کلکسیونی از هنرنقاشی های قدیمی و معاصر مجارستان است دیدن کردم. پس از دیدم این مجموعه تاریخی به دیدن كليساي ماتياس رفتم که يكي از بناهاي مهم و تاريخي شهر، بوداپست است. این کلیسا قدمتی هفتصد ساله دارد ودر سال 1458 ساخته شده و ماتياس 14 ساله در اين كليسا تاج گذاري كرده است ماتیاس و پدرش حکمرانانی بودند که توانستند به مدت ۷۰ سال از مجارستان در مقابل حمله ترکان عثمانی محافظت کنند. یکی دیگر از دیدنی های بوداپست میدان قهرمانان است که در سال 1896 به ياد هزارمين سال رفع اشغال بوداپست از اجانب تركها  و کشته شدگان جنگ جهانی دوم ساخته شد.  شکل ظاهری میدان شامل یک ستون 36 متری است که اطراف ان مجسمه هفت تن از رؤساي قبايل مجارستان بر روي اسب هايشان به چشم می خورد که این هفت نفر در تاسیس مجارستان نقش داشته اند و همچنین یک صورت قبر به یادبود کشته شدگان جنگ جهانی دوم در قسمت جلوئی ستون قرار داده شده که مقامات کشورها با اهدای گل به کشته شدگان مجاری ادای احترام می کنند

روز سه شنبه به اتفاق یکی از دوستان سفارت  به کنار رودخانه دانوب رفتم   در ساحل دانوب تعداد 60 جفت کفش اهنی قرار داده اند که  بعنوان یادمان یهودیانی است که بین سالهای ۱۹۴۴و ۱۹۴۵ توسط حزب ناسیونال سوسیالیست مجارستان کشته شده اند و جسدشان به دانوب انداخته شده است از این جهت این مطلب برایم جالب است که یهودیان از هر فرصتی برای مظلوم نمائی استفاده می کنند همانگونه که طرح هولوکاست برای انها  اهمیتی حیاتی دارد و مشروعیت تشکیل حکومت صهیونیستی را بر ظلم وستمی که در طول تاریخ بر انها وارد شده بخصوص کشتار 6 میلیون یهودی در کوره های ادم سوزی هیتلر استوار نموده اند و همچنان بعنوان یک خط قرمز به ان نگاه می کنند و اجازه نمی دهند در مورد واقعیت ان سخنی گفته شود گرچه امروزه با تحقیقات علمی افرادی مثل روژه گارودی فرانسوی اصل ان داستان زیر سوال رفته و رئیس جمهوری ایران نیز در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل خواهان تحقیق در مورد صدق و کذب ان گردید که قطعا طرح  این موضوع  با فشار صهیونیست ها علیه ایران و سیاست های ستیزجویانه امریکا و اروپا روبرو گردید  

از دیگر اماکنی که در مدت اقامت در بوداپست دیدن کردم  قلعه سیتادلا Citadellaبود که در بالاترین نقطه تپه گلرت  در منطقه بودا واقع شده است سیتادلا به زبان مجاری یک قلعه نظامی است که در سال 1851 توسط جولیوس هاینو فرماندار پادشاهی هابسبورک ساخته شد و نیروهای اتریشی در ان مستقر بودند و در زمان استقلال بدست مجارها افتاد و درانقلاب 1956 مجارستان روسها ان را اشغال کردند واز انجا به سمت شهر اتش افروختند در حال حاضر یک مجسمه  که در دست او برگ زیتون بزرگی به نشان صلح است بر فراز این تپه قرار داده شد و یکی از اماکن توریستی بوداپست می باشد 

روز چهارشنبه روز اخر حضورم در بوداپست با هماهنگی انجام شده  به دیدن پارلمان مجارستان رفتم این پارلمان ١٢٠ سال پیش ساخته شده و از نظر بزرگی رتبه چهارم را در جهان به خود اختصاص داده است و از لحاظ سبک معماری در غایت زیبائی است از قسمت تالارها و اتاق های پیرامون و محل لابی نمایندگان دیدن کردم و سپس به قسمت اصلی که نمایندگان جلسه داشتند رفتم و از نزدیک نگاهی به روند قانونگزاری مجلس انداختم نکته جالب حضور تعداد کم نمایندگان در مجلس بود از یکی از افراد مسئول انتظامی انجا پرسیدم چرا این قدر خلوت است گفت امروز روز رای گیری نیست و فقط مذاکرات است ظاهر ا این پدیده غیبت نماینده ها که گاهی در مجلس شورای خودمان نیز مطرح می شود اختصاص به مجلس ما ندارد البته انصافا قابل مقایسه نبود زیرا اینقدر جمعیت کم بود که من فکر کردم یک تعدادی از اعضای یک کمیسیون هستند دور هم جمع شدند

مقصد بعدی سفر من در مسیر بازگشت توقفی دو روزه در وین بود   از بوداپست به وین هر روز 6 قطار در حال رفت و امد است و بلیط قطار رفت و برگشت ارزان تر از بلیط یکطرفه است و این بدلیل سیاست جذب توریست است و نکته دیگری که قابل توجه است بلیط صادر شده بمدت 4 روز اعتباردارد و فرد در طول چهار روز در ساعت های اعلام شده روی بلیط هر وقت که خواست می تواند سفر خود را انجام دهد مثلا هر دو یا سه ساعت یک قطار وجود دارد و مسافر هر وقت در طول چهار روز اراده کرد به ایستگاه می رود و سفر خود را انجام می دهد من برای حرکت به وین  ساعت  10/5 دقیقه  را انتخاب کردم قطار دقیقا سر ساعت حرکت کرد قطاری که من استفاده کردم به railjet معروف است و هر کوپه دارای 100 صندلی راحتی مانند اتوبوس است مدت زمان رسیدن تا وین حدود سه ساعت بود و پس از رسیدن به وین از ایستگاه با تاکسی با دادن 5 یورو  به مرکز اسلامی  امام علی که در خیابان مولارد گاسه است رفتم در مرکز امام علی نیز مراسم عزاداری از ابتدای محرم برقرار بوده است من به اخر مراسم عزاداری که در این محل برگزار شده بود رسیدم مراسم بسیار شلوغ بود و تعداد ایرانیان شرکت کننده بسیار زیاد است ظاهرا حدود چهل هزار ایرانی در اتریش مقیم هستند و از معدود جاهایی است که ما دارای مرکز اسلامی هستیم و نماینده ای از سوی  دفتر مقام معظم رهبری درمرکز مستقر می باشد

روز پنجشنبه  مسئول نمایندگی سازمان ملل برنامه ای برای دوستانی که در دهه محرم در وین بودند تنظیم کرده بود که با دعوت مسئول مرکز امام علی من هم در برنامه انها شرکت کردم  ابتدا بازدید از برج دانوب که دارای ارتفاع 252 متر است و به سوزن بتنی وین مشهور است از این برج  که بمدت 20 ماه ساخته شده دیدن کردیم و برای نهار میهمان اقای سلطانیه نماینده دائم ایران در سازمان ملل بودیم ایشان صحبت های بسیار خوبی کردند از وضعیت پرونده هسته ای از اغاز تا امروز و اقدامات نمایندگی برای مدیریت کردن حرکت هایی که در اجلاس حکام علیه ایران صورت می گیرد صحبت کردند  در یکی از سالن های ساختمان نمایندگی ایشان ابتکار عملی به خرج داده اند که یک عدد سانتریفیوژ واقعی و مقداری اب سنگین اراک و میله سوخت هسته ای برای راکتور هسته ای تهران را قرار داده اند تا وقتی سفرای خارجی انجا می ایند ان را ببینند و بدانند که باید با این واقعیت یعنی ایران هسته ای کنار بیایند  در مسیر برگشت  از نمایندگی ایران از راننده خواستم سر راه در قسمت مرکزی شهر که خیابان رینگ گفته می شود پیاده شوم  ابتدا به قصر هوفبرگ HOFBURGکه محل اقامت پادشاهان اتریش بودرفتم بلیط ورود بازدید از کاخ موزه ده و نیم یورو بود در این کاخ موزه اشیاء متعلق به پادشاهان اتریش ظروف و کریستالها در طبقه اول وسالن های مجلل طبقه دوم کاخ که گویای امکانات زندگی خصوصی پادشاهان اتریش بوده حاکی از عظمت سلطنت امپراطوری اتریش هنگری می کند بعد از بازدید از قصر به کلیسای سنت استیفان رفتم ساعت 5 عصر بمناسبت سالروز انعقاد نطفه حضرت عیسی نه ماه قبل از تولد و بعنوان روز معصوم بودن حضرت مریم از اتهام به گناه جشن مفصلی در کلیسا ی سنت استیفان برگزار شد که برای من دیدن این مراسم بسیار جذاب بود در این مراسم تعداد زیادی از مسیحیان از سنین مختلف با لباس های سفید و شمع های در دست وارد کلیسا شدند و بعد از مدتی کاردینال به همراه کشیشان در حالیکه قدیمیترین عکس حضرت مریم را روی سر خود نگهداشسته و حمل می کرد وارد کلیسا شدند و در جایگاه خود ایستادند و مراسم دعا شروع گردید پس از دیدن برنامه سری هم به ساختمان اپرا زدم که گفته می شود زیباترین سالن اپرای جهان است و با اطلاعای که از دوستان گرفته بودم با مترو به مرکز اسلامی امام علی برگشتم نماز و دعای کمیل با حالی خواندیم و شب را  هم میهمان سفیر ایران اقای دکتر شیبانی در محل رزیدانس بودیم ایشان از جمع پذیرائی خوبی کردند فرد صاحب اطلاع و با تجربه ای هستند دارای دکترای اقتصاد و طبع شعر و اطلاعات تاریخی بسیار جامع نسبت مسائل ایران و خوش صحبت واهل گفتگو انصافا در مورد برخی سفرای ایران گزینش ها مناسب است و افراد کاردانی انتخاب می گردند  روز جمعه صبح برای دیدن قصر شون برونschonbrun    به معنای فواره زیبا که محل تابستانی پادشاهان اتریش بود رفتم تاریخ ساخت قصر «شون‌برون»به قرون‌وسطا و آغاز قرن ۱۴ میلادی باز‌می‌گردد و فراز و نشیب های زیادی را در تاریخ اتریش به خود دیده است و بیانگر بخشی از تاریخ اتریش است از دهه‌ی ۱۹۶۰  این قصر یکی از مکان‌های مورد توجه گردش‌گران در شهر وین بوده است و بعنوان کاخ موزه مورد بازدید قرار می گیرد بلیط ورود جهت بازدید متفاوت است کمترین  مبلغ 10 یورو است که بخش های داخلی را می توان دیدن کرد قسمت های دیگر شامل موزه و سالن های دیگربود که بدلیل کمبود وقت ترجیحا همان بخش اول را دیدم و برگشتم دیدن این مجموعه های تاریخی ما را با تاریخ کشورها و سبک زندگی پادشاهان و تشریفات و تجملات زندگی انها اشنا می کند زندگی که امروز در قرن بیست و یکم با همه این پیشرفت ها برای اکثریت قریب به اتفاق مردمان در حد یک رویا است ولی انسانهایی در چند قرن گذشته انگونه زیست می کرده اند و مردم بیچاره زمان انها از حداقل امکانات نیز برخوردار نبوده اند  دو نکته قابل توجه در این موزه ها از لحاظ مدیریتی جالب بود نکته اول انکه  روی بلیط ساعت ورود زده شده و گیت کامپیوتری ورودی به کاخ در صورت تطابق ساعت روی بلیط با زمان ورود فرد باز می شود تا تراکم و ترافیک  جمعیت در دیدن موزه پیش نیاید و در فضای خلوت امکان بازدید برای افراد بوجود اید و نکته دوم انکه هنگام ورود به کاخ موزه با تحویل گرفتن گوشی های مخصوص و انتخاب زبان که البته زبان فارسی جزء ان نیست به هر قسمتی که وارد می شوید شماره ان سالن یا اتاق را می زنید و توضیحات مشروح پیرامون ان را با زبان دلخواه گوش می دهید که این تجربه می تواند در مدیریت موزه های کشور مورد توجه مسئولان بخش گردشگری و میراث فرهنگی مان قرار گیرد.ساعت برگشتم به ایران 8 شب به وقت وین بود که با دوستان مرکز اسلامی امام علی خداحافظی و پرونده این سفر را بعنوان تجربه ای دیگر در مسیر زندگی باتمام رساندم.

والسلام